98. Χαλέπιος Πεύκη

 

Είναι μάλλον το πιο διαδεδομένο καλλωπιστικό δέντρο στην Ελλάδα. Όχι άδικα, αφού αντέχει σε παρά πολλές δυσκολίες, ακόμη και στην ανθρωπινή αμέλεια. Ευδοκιμεί σχεδόν παντού, ακόμη και σε περιοχές με υψόμετρο μέχρι 1.000 μ. Συμφέρει να φυτεύεται μόνο σε μεγάλους κήπους λογω των μεγάλων διαστάσεων του. Αν πάλι ο κήπος έχει ήδη ένα ή περισσότερα πεύκα, μη νομίζετε ότι τίποτε δεν φυτρώνει κάτω απ’ αυτά. Σκαλίστε το χώμα και επιλέξτε φυτά που προτιμούν την σκιά απ’ τον καυτό ήλιο, υπάρχουν αρκετά τέτοια.

Ένας ενδιαφέρον συγγενής του κοινού πεύκου είναι η κουκουναριά (Pinus pinea)  που έχει τις ίδιες απαιτήσεις με αυτό αλλά σφαιρική φυλλωσιά, αντίθετα με την ακατάστατη κόμη του πεύκου.

Διαστάσεις: Υ: 15- 20 μ. Δ: 8-10 μ.

Φύλλωμα: αειθαλές

Άνθη – Καρποί: ασήμαντα καφέ λουλούδια τον Απρίλιο ή το Μάιο που τα διαδέχονται τα κουκουνάρια, πράσινα στην αρχή, καφέ σκούρα αργότερα

Αντοχή: σχετικά καλή αντοχή στην παγωνιά, ανθεκτικό σε ζέστη, ξηρασία και στην αλμυρά της θάλασσας. Ακατάλληλο για γλάστρες. Αναπτύσσεται καλύτερα σε υπήνεμες θέσεις.

Έδαφος: ευδοκιμεί σχεδόν σε όλα τα εδάφη και σε άγονα ξηρά και πετρώδη.

Θέση: ηλιόλουστη και υπήνεμη, ακατάλληλο για πεζοδρόμια.

Πότισμα: τακτικό πότισμα χρειάζονται μόνο τα νεαρά πεύκα και αυτό γίνεται όταν στεγνώνει το χώμα τους.

Θρέψη: την άνοιξη και το φθινόπωρο χορηγούμε πλήρες και ισορροπημένο λίπασμα μόνο στα νεαρά πεύκα, τα ενήλικα δεν χρειάζονται λίπασμα.

Φροντίδες: ελάχιστες πριν του κλαδέματος το όποιο πρέπει να γίνεται το Σεπτέμβριο. Κλαδεύουμε είτε νεαρά φυτά για να διευκολύνουμε να αποκτήσουν όμορφο σχήμα είτε αφαιρούμε ένα ή περισσότερα “ενοχλητικά” κλαδιά από κάποιο μεγάλο, ενήλικο πεύκο. Οι κανόνες είναι απλοί: κλαδεύουμε πάντα σύρριζα στον κόσμο, σταδιακά δηλ. δεν αφαιρούμε όλα τα “άχρηστα”κλαδιά μαζί αλλά σε διάστημα 2-3 χρονών. Καλύπτουμε τις τομές με παστά κλαδέματος.

Αντιξοότητες: η κάμπια του πεύκου κάνει κάποιες ζημίες καθώς και η βαμβακώδα που χαλάει κυρίως την εμφάνιση του πεύκου.