Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Πικροδάφνη

nerium-oleander

Αφορμή γι αυτήν την ανάρτηση μου στάθηκε κάτι που διάβασα σερφάροντας μια μέρα….<<Θα αναρωτηθείτε  γιατί στην Ελλάδα φυτεύουν πικροδάφνες στις αυλές των σχολείων, θα μείνετε -όπως εγώ- με την απορία…Εξυπακούεται ότι ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΒΑΖΕΤΕ πικροδάφνες στα μπαλκόνια ή τον κήπο>>

Aυτόν τον τίτλο είδα σε ένα blog και αναρωτήθηκα για τις τρομοκρατημένες μανάδες: αν αρχίσουν τα βλαστάρια μας, να τρώνε σε αντίθεση με τα ζώα που δεν την πλησιάζουν, και πικροδάφνες ……καλά θα κάνετε να τα κρατήσετε στο σπίτι!! Ποτέ κανένα περιστατικό θανάτου από φαγώσιμη πικροδάφνη δεν έχει παρατηρηθεί ανά τον κόσμο, όποτε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Σύμφωνα με τον Διοσκορίδη (40-90 μ.Χ. σημαντικός γιατρός, φαρμακολόγος και βοτανολόγος),τα φύλλα και τα άνθη της «συν οίνω πινόμενα» μπορούν να σώσουν τον άνθρωπο από το δάγκωμα δηλητηριωδών εντόμων ή ερπετών. Η νηριίνη, τοξική δηλητηριώδης ουσία, περιέχεται σε όλα τα μέρη του φυτού, γι’ αυτό δεν το τρώνε τα ζώα. Με φύλλα πικροδάφνης φράζονται οι φωλιές των ποντικών, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να βγουν από την παγιδευμένη φωλιά τα τρώνε και ψοφούν.

Αλλά θα αναρωτηθεί κανείς γιατί ένα τόσο όμορφο φυτό κρύβει τόσο δηλητήριο μέσα του….Ένας μύθος αναφέρει πως η πικροδάφνη ήταν αδερφή της λυγαριάς, ίσως λόγω της κοινής προτίμησής τους στο νερό, όταν η λυγαριά με τα μοβ άνθη κατηγόρησε την πικροδάφνη για το έντονο χρώμα των λουλουδιών της, παρά το πένθος για τον θάνατο του αδελφού τους, εκείνη απολογήθηκε λέγοντας ότι τα άνθη είναι έντονα αλλά η καρδιά της θλιμμένη και πικρή.

 

 

Μορφολογία

Η πικροδάφνη (Nerium oleander) ή ροδοδάφνη,είναι ένας από τους πιο διαδεδομένους, αλλά και αδικημένους καλλωπιστικούς θάμνους της Ελλάδας και αυτό γιατί η παρουσία της είναι συνδεδεμένη με τα ακαλαίσθητα φυτά των εθνικών δρόμων. Θεωρείται φυτό πολύ ανθεκτικό στις ξηροθερμικές συνθήκες, με πολλά χρώματα, σε αρκετές ποικιλίες τα άνθη είναι αρωματικά, σε διάφορες αποχρώσεις, όπως κόκκινο, βερικοκί, ροζ, σωμόν ή λευκό και κάλλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κηποτεχνία με υψηλή αισθητική αξία. Προσωπικά θεωρώ την κόκκινη, λιλά όπως την λένε εδω στην Χαλκιδική, την πιο εντυπωσιακή!!

Είναι ανθεκτικός αειθαλής θάμνος  με πλούσιο γκριζωπό φύλλωμα σε λογχοειδές σχήμα, αγαπά τις ηλιόλουστες θέσεις και  ανθοφορία  που αρχίζει τον Μάιο και τερματίζει το Νοέμβριο.

Το ύψος της μπορεί να ξεπεράσει τα 5 μέτρα, αλλά συνήθως κλαδεύεται στα 2-3 μέτρα, ενώ η διάμετρος της τα 2 μέτρα και παρουσιάζει κανονικό ρυθμό ανάπτυξης.

Είναι αρκετά ανθεκτικό φυτό, χωρίς πολλές απαιτήσεις και δεν χρειάζεται ιδιαίτερες φροντίδες. Αναπτύσσεται καλά σε όλα τα εδάφη, αρκεί να μην κατακρατούν μεγάλες ποσότητες υγρασίας.

Σε περίπτωση καταστροφής του φυτού από παγετό, πράγμα σπάνιο, το κλαδεύεται νωρίς την άνοιξη και το φυτό ανακάμπτει και βλαστάνει ξανά από την βάση του.

Για την καλή διατήρηση του σχήματος του θα πρέπει να κλαδεύεται κατά το φθινόπωρο μετά το τέλος της ανθοφορίας και στις αρχές της άνοιξης. Κάθε 3-4 χρόνια ένα αυστηρό κλάδεμα είναι απαραίτητο για τη ενδυνάμωση των βλαστών του.

 

 

Αρχιτεκτονική τοπίου

Έχει μεγάλη καλλωπιστική αξία, χρησιμοποιείται ευρύτατα, εξαιτίας των τριών κύριων πλεονεκτημάτων του:

 εύκολη διαμόρφωση της κόμης

μεγάλη διάρκεια ανθοφορίας από τον Μάιο ως το Νοέμβριο

ελάχιστες απαιτήσεις εγκατάστασης και συντήρησης

 

Η πικροδάφνη ομορφαίνει και προστατεύει τον κήπο ή την αυλή σας, καθώς διαθέτει πλούσιο φύλλωμα και παρατεταμένη ανθοφορία καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Φυτεύονται σε ομάδες ή ελεύθερους φράχτες και είναι κατάλληλα για παραθαλάσσιες φυτεύσεις.Μόνη της ή σε συστάδες, η πικροδάφνη προστατεύει από ενοχλητικές επισκέψεις εντόμων, ερπετών ή τρωκτικών.

Μπορεί να διαμορφωθεί και ως μικρό δέντρο, κρατώντας από την αρχή ένα υγιή και δυνατό βλαστό και κλαδεύοντας κάθε χρόνο τυχόν παραφυάδες. Με λίγη υπομονή ένα δεντράκι θα ανθίζει κάθε χρόνο στην αυλή σας.
Επειδή είναι ανθεκτικό στη ρύπανση της ατμόσφαιρας επιλέγεται και τοποθετείται συχνά σε βιομηχανικές περιοχές, σε νησίδες δρόμων και σε χώρους στάθμευσης.


Πιθανά προβλήματα

Σπάνια προσβάλλεται από ασθένειες, εκτός από τις φιδές. Μπορεί να είναι αειθαλές αλλά να γνωρίζετε ότι θα έχετε να μαζεύετε κατά διαστήματα ξερά φύλλα καθώς και τα άνθη του όταν πέσουν. Και προς θεού μην διανοηθείτε να τα κάψετε γιατί ακόμη και οι αναθυμιάσεις του είναι δηλητηριώδεις.

                    

Της πικροδάφνης ο ανθός

 

Υπάρχει και ένα παραδοσιακό τραγούδι για την πικροδάφνη….

Στης πικροδάφνης τον ανθό
έγειρα ν' αποκοιμηθώ
άιντε λίγο ύπνο για να πάρω
άιντε κι είδα όνειρο μεγάλο

Παντρεύεται η αγάπη μου
για πείσμα για γινάτι μου
και της δίνουν τον εχθρό μου
για το πείσμα το δικό μου

Στο γάμο τους με προσκαλούν
και για κουμπάρο με καλούν
για να πάω να στεφανώσω
δυο κορμάκια να ενώσω

Περνώ τα στέφανα χρυσά
βάστα καημένη μου καρδιά.
Άιντε και λαμπάδες απ' ασήμι
να υπάρχει εμπιστοσύνη.

Χατζηγιάννης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου